Restjes hoeven we niet, zegt ze na het eten. We hebben zelf genoeg eten voor morgen. Tot haar vriend enkele ogenblikken later de keuken in loopt en verlekkerd rond kijkt waar hij de volgende dag nog van kan smullen.
Nivea. Het klinkt helder en luid, waardoor de andere gesprekken een beetje verstommen. Nivea. Mijn zus lacht om de situatie en herhaalt het woord met klemtoon.
NIVEA. Niet Invullen Voor Een Ander.
Zelf maak ik me er ook af en toe schuldig aan.
Ik heb graag orde en structuur om me heen. Ligt mijn bureau rommelig, dan ruim ik het eerst op voor ik geconcentreerd aan het werk kan gaan. Dochterlief heeft een heel ander brein. Haar creatieve geest produceert het meest in chaos. Zo vroeg ik haar als kind lang om op te ruimen (ze heeft uiteindelijk wel geleerd dat structuur ook nuttig kan zijn ;)) en duurde het jaren voor ik begreep dat zij anders in elkaar zit.
Zo gaat het ook met cadeaus die we geven, met dingen die we doen voor de ander. We menen de ander een plezier te doen, en soms lijkt dat tegen te vallen. Zie je de persoon voor je ? Echt ? Of zijn het zaken waar jij veel belang aan hecht ?
In mijn job ben ik me gelukkig heel goed bewust van deze valkuil en vul ik niets zomaar in. Vragen stellen en duidelijk communiceren brengen me uiteindelijk de puzzelstukken die jou op je weg versterken. Mis je nog een stukje ? We vinden het samen ;)