Kerstboomballen en een kerstkalkoen. Ze beginnen spontaan te zingen als ik de titel van het oude kerstliedje luidop denk. Het brengt warme herinneringen aan vrolijke momenten. Zingen met z'n allen. Dansen met één kind op mijn heup en twee aan mijn handen. Het doet ons met vertedering en verwondering beseffen hoe weinig er nodig is om blij te zijn.
In een periode waar de veerkracht van mijn anders zo positief ingestelde kroost toch wel op de proef wordt gesteld, laden ze hun batterijen op aan momenten zoals deze.
Dat is waar veerkracht om draait, bedenk ik. Het betekent niét je ogen sluiten voor wat er met jou of de wereld om je heen gebeurt. Het betekent met twee voeten in je gevoel gaan staan. Je gevoel van teleurstelling, frustratie, van opgesloten zitten. Van "gewoonheid". En dan tóch besluiten om zelf licht in het donker te maken. Om je te richten op de magie van een kerstlied of de lichtjes in de boom.
Jij kiest wat je wil zien. Kan jij zelf licht maken in een donkere omgeving ? Of heb je iemand anders nodig om dat voor jou te doen ?
Ik kies alvast voor de magie, en die deel ik graag met ieder die ze wil zien.
Welkom !