De heuvels voor me liggen er onbewogen bij. Groen met hier en daar een beginnende herfstkleur. Vol leven en tegelijk een diepe rust uitstralend. Een mens kan zich niet voorstellen dat wij ervoor kiezen om ons leven anders te leven dan in deze oase van rust.
Op de achtergrond hoor ik mijn Italiaanse gastheer. Ondanks het feit dat zijn bedrijf kantoren heeft in verschillende Italiaanse steden, vindt hij de tijd om hier gasten te ontvangen en hen culinair te verwennen. Op het domein staan bloeiende fruitbomen en lopen kippen in een grote ren. Hier en daar is een stoel neergezet om te genieten van het uitzicht; op het eerste zicht nonchalant op die plaats, bij nader inzien preciés op die plaats.
Het feit dat ik hier kan genieten in alle rust, is het resultaat van iemands harde werk, doordachte planning en grote liefde voor deze plek.
Je neemt jezelf mee, gelijk waar je gaat, bedenk ik. Laat mij hier volgende maand nog steeds op deze bank zitten, en dan ziet mijn brein alweer talloze mogelijkheden. Dat stukje zou beter kunnen, daar zou dat wel mooi passen…. Talloze mogelijkheden, enthousiasme en dus vaak veel werk ;)
Laat me dus nog maar even genieten, voor ik terugkeer naar het plannen in mijn eigen stek.
Intussen ben ik van de heuvel afgebold en geniet ik hier van een heerlijke herfstzon en een lucht vol zwoele herfstgeur. Gelukkig maar neem ik ook dat deel van mezelf overal mee.
Van welk deel van jezelf wil jij af en toe iets meer of iets minder ?
Altijd inspirerend om dat te horen !
Welkom !